This is crazy!!

Man... I thought that I wouldn't write any new blog until the semester end, but I just have to write this.

Last night, after I finished practicing and was about to leave the practice building, I walked to my car, then one of the police officer shown up and gave me a ticket!!

YES! I mean a UNT police ticket!!

He was waiting for me in the parking lot and, suddenly, pulled his police car over, blocking the way out as soon as he saw me getting in my car.

Why? The reason was that it was about 2:00am when I got off the building, and I happened to be the last one there. Also, he said because the building is closed at midnight.

I can't practice in the apartment; therefore, I have to do it in the practice room... and what is wrong from trying to get ready for school exam??

Oh boy.... I can't believe this!!

Time fly!!

Have you ever heard someone said that bad time or time when you do something that you don't like would pass slowly, and good time always seems to be gone so quick?

If so, I guess that I have had too much happiness in school because I feel like this semester is going to finish too soon!! As the matter of fact, I don't think that I was so happy in school, but Hey! I didn't say that it was bad.

The reason why I feel that time is passing so fast is because I still have many things to do before the end of semester, and I'm not ready for it.

Oh boy!!.... Could I have just one more month to wrap up all of works that need to be done? Geezzzz!!!!

Obrigada!

Mr.Karn and his roommate, Mr.Nipatdh, were on their mission to get some food for lunch. They had no idea what would happen to their poor little wallet!!

It was Sunday afternoon after finishing the phone call with their family. As usual, Mr.Karn asked Mr.Nipatdh if he want to eat out. The answer was "YES" but they had no idea where to go. Mr.Karn remembered to see an ads. on TV saying that Olive Garden is holding a special event. According to the advertisement, you would pay around $6.99 for a meal. Mr.Nipatdh agreed to accompany hoping that they will get a good meal and a good prise.

Olive Garden was packed, and they had to wait for 10-15 minutes to get in. Mr.Nipatdh decided not to wait. They drove to loop 288 where Mr.Karn noticed a new reastaurant just opened.

"It is a Brazilian restaurant" said Mt.Nipatdh "it should be good."
"Then, let's try!!" Mr.Karn answered -- having no idea what kind of restaurant it is.

The two men walked into the new restaurant unawares what would happen in the near future. Inside, they noticed two table, both are senior citizen, before them.
"This place is huge!" Mr.Karn think to himself. He began to notice that this Brazilian place is not a regualar restaurant. He noticed that the food price could be expensive, but those feeling was not strong enough to pull him off the place.

The restaurant has two sections. After you get your salad, waiters would come with many kinds of steak you can choose. It is an "all you can eat" kind of restaurant.
The food test gorgeous. Waiters came to offer all difference kinds of meat frequently. It was very impressive.

However, by that point, Mr.Karn and Mr.Nipatdh knew what to expect on the bill. They gorged as mach as they could.

The bill turn out to be $61.59 for both of them, and they paid $35 each included tip. ($70 totel), and that was 5 hours of working that Mr.Karn get paid from the music computer lab.

They laugh hard to themselve for what they had done, for their unawareness of the place they went, and for their most expensive meal in the U.S.

Am I thinking too much?

Ok.. There were many stuff going on though my mind in the pass few days. It started, I guess, when I got the feeling like I need to get out of here. I wanna graduate as soon as possible and fly back to Thailand where I can start something in my life -- teaching, writing song, run the company with my dad, or whatever. Being in Denton is good but my life doesn’t really move anywhere. It is as if being in the time machine. When you get out, everyone had changed. They have been doing job or moving to a new thing, whereas you were still the same. Nothing has happened!!
Well, after getting that kind of feeling, I look at myself and school work that need to be done in order to graduate. Then I got stress out. I have only few classes left to be done. All I need is to improve my saxophone skill. If I were a better player, I could graduate sooner and benefit more from things around me. I feel like I wanna take a break from school for a semester and really focus on my skill so that I can come back with a better shape. Obviously my dad didn’t buy this idea – he actually said the word “I don’t buy it” – so let just forget it. I’m not certain about this idea, anyway.
I think what I should do….perhaps, transfer to the easier school… nah… that might not be a good idea. Maybe, I’m thinking too much. Just keep going and do what I’m supposed to do should be enough. I wonder when I started to have time to think of all that crazy stuff. Perhaps, I should just forget it and just go to practice. Yes, I should….

วันนี้ลองเขียนเป็นภาษาไทยดูบ้างดีกว่า

ถาม: ตอนนี้ทำอะไรอยู่ครับ
ตอบ: ซักผ้าอยู่ครับ

ถาม: แล้วโผล่มาเขียน blog ได้ไงเนี่ย
ตอบ: อ๋อ... แบบว่าที่ร้านซักผ้าเค้ามี wireless lan ให้เล่นน่ะครับ

ถาม: อ่อ.. มันเป็นอย่างนี้นี่เอง แล้วคนเยอะมั๊ยครับ
ตอบ: ก็เยอะครับ เมกซิกันเพียบเลยแถวนี้ พาลูกพาหลานมาวิ่งกันในร้าน วุ่นวายไปหมด

ถาม: ได้ข่าวว่าเมกซิกันที่นั่น ก็คล้ายๆกับพม่าหนีเข้าเมืองมาทำงานที่บ้านเราใช่มั๊ยครับ
ตอบ: ใช่แล้วครับ.. อารมณ์เดียวกันเลย

ถาม: แล้วที่ไปเล่นกิ๊กมาเมื่อวานเป็นไงบ้างครับ
ตอบ: (ทำหน้าตกใจ) เล่นก๊ง เล่นกิ๊ก อะไร ไม่มี๊ไม่มี รอบตัวมีแต่ผู้ชาย ^^;

ถาม: หมายถึงที่ไปเล่นดนตรี (gig) มาเมื่อวานตะหาก ไม่ได้หมายถึงผู้หญิง !?
ตอบ: อ่ะ เหรอครับ แหะๆ ... (แบบว่าร้อนตัว)

ถาม: เห็นว่ามีเพื่อนมาเล่นแทนทั้งมือเบส กับ มือกีต้าร์ที่เล่นด้วยกันประจำ
ตอบ: ใช่แล้วครับ.. สนุกมากเมื่อวาน ตอนแรกก็คิดอยู่ว่าจะเล่น หรือจะหยุดพักดี เพราะเพื่อนที่เล่นด้วยกันประจำดันไม่อยู่แล้วนักดนตรีที่มันหามาแทนให้ก็เก่งซะด้วยสิ

ถาม: แล้วไม่ดีเหรอได้เล่นกับคนเก่ง
ตอบ: มันก็ดีหรอก..แต่ว่าก็กลัวเพราะอย่างที่รู้ๆ ว่าที่นี่บางทีถ้าเล่นไม่ดีอาจโดนนินทาลับหลังได้ แถมยังส่งผลกระทบกับภาพที่คนอื่นเค้ามองเราด้วย

ถาม: ยังไงเหรอ ??
ตอบ: ก็บางทีเหมือนกับเค้าคบกันที่ฝีมือและผลประโยชน์น่ะนะ ประมาณว่ามึงไม่เก่ง กูไม่คบ อะไรอย่างนั้น

ถาม: กลัวคนไม่คบว่างั้นเหอะ
ตอบ: ก็ไม่เชิงนะ แต่มันน่ารำคาญว่ามะ อย่างมือกีต้าร์ที่เพื่อนเอามาแทนคราวนี้ เมื่อก่อนมันเคยเข้าใจว่าเราเก่งเป็นเทพมาจากไหนก็ไม่รู้ พยายามเข้ามาคุยทำความรู้จักเราให้ใหญ่เลย เดินสวนกันก็ทักพยายามเข้ามาคุยด้วยตลอด ไอ้เราก็รู้สึกดีมีเพื่อนเข้ามาหา

ถาม: แล้วไงต่อ
ตอบ: มีอยู่ช่วงนึงเรียน improvisation skill ด้วยกัน มันคงค้นพบว่าฝีมือเราพอๆกัน แถมตอนหลังมีสอบวัดระดับตัวนึงซึ่งมันสอบผ่านแต่เราไม่ผ่าน มันก็เลยค่อยๆเลิกคุยกับเรา แุถมยังทำท่าหยิ่งๆเชิดๆใส่อีก

ถาม: พอต้องมาเล่นด้วยกันเมื่อวานก็เลยเกร็ง ??
ตอบ: ก็นิดหน่อย เพราะรู้ว่ามันคิดอะไรอยู่เลยรู้สึกไม่ค่อยอยากไปยุ่งกับมัน ส่วนหนึ่งคงเพราะรู้สึกว่ามันไม่จริงใจอะไรประมาณนั้น ส่วนมือเบส ก็ได้ยินมาจากเพื่อนว่าเล่นเก่งมาก ก็เลยเป็นกังวลอีกว่าถ้าเราเล่นไม่ดีเข้าระดับได้กับมัน มันจะมาดูถูกเราอีกหรือเปล่า

ถาม: คิดมากไปหรือเปล่า ?
ตอบ: ก็อาจจะ... แต่บางอย่างคนเค้าไม่พูดกันแต่ก็รู้สึกได้

ถาม: แล้วตกลงเมื่อวานเป็นไงบ้าง
ตอบ: ผิดคาดนะ.. สนุกมาก โดยเฉพาะมือเบส เล่นมีลูกล่อลูกชนตลอด ทำให้ต้องฟังสิ่งที่เพื่อนร่วมวงเล่นมากขึ้นต้องตอบรับกับที่เค้าเล่นมามากขึ้น เหมือนอยู่กับใครสักคนแล้วมันชวนเราคุยตลอด รู้สึกสนุกเพราะว่าต้องใช้คีตปฏิพานมากขึ้นกว่าที่เล่นกับเพื่อนตามปรกติ รู้สึกดีที่ตัดสินใจไปเล่นไม่ถอยหนีเพียงเพราะกลัวหรือกังวลมากไป

ถาม: แล้วลูกค้าว่าไงบ้าง?
ตอบ: ท่าทางพอใจกันมากนะ เมื่อวานคนเยอะด้วยพอเล่นจบเพลงแขกก็ปรบมือชอบใจแถมยังให้ทิปเยอะด้วยนะ

ถาม: แล้วเพื่อนที่มาเล่นเมื่อวานล่ะ
ตอบ: ก็ดีนะ... ท่าทางทั้งสองคนนั้นก็สนุกกันโดยเฉพาะมือเบส เห็นบอกว่าสนุกแล้วยังออกปากชมว่าเป่าแซ็กได้เพราะมาก... หวังว่ามันคงไม่ได้พูดไปงั้นหรอกนะ แฮ่ๆ :P แต่เค้าย้ำตั้งสองทีนะ คงจะชมเราจริงๆแหละ (เข้าข้างตัวเองไว้ก่อน) ^^;

ถาม: สรุปว่าผลออกมาเป็นที่น่าพอใจ
ตอบ: ใช่ครับ รู้สึกดีที่ได้ลองเล่นกับคนอื่นดูบ้าง ได้ประสบการณ์ใหม่ๆแล้วก็รู้สึกมีแรงกระตุ้นให้ซ้อมมากขึ้น รู้สึกว่าเล่นแล้วสนุกขึ้นทำให้อยากเล่นอีก ว่างั้นเหอะ

ถาม: คำถามสุดท้ายแล้วนะครับ
ตอบ: ครับ

ถาม: นั่งสัมภาษณ์ตัวเองเนี่ย สนุกมั๊ย
ตอบ: เอ่อ......

ถาม: แล้วคนอ่านเค้าจะคิดว่าเอ๊งบ้ามั๊ยเนี่ย
ตอบ: เอ่อ..... ไม่มั้ง แหะๆ

ถาม: พอดีกว่านะ... ว่ามะ
ตอบ: ดีครับ แหะๆ

Working out!?

There are many things that I don't think I would do in my life, and working out in the gym at 6:45am. is one of them. Scott called me two days ago and asked if I wanna go working out with him 2 - 3 times per week. The idea is great! but that I have to wake up around 6:00am. in order to be at the gym around 6:30am. and try to finish a couple set of working out programs before 7:30am. so that I can come back home, get ready for school, and go to work in the computer lab at 8:00am. is kindda tough.
Anyhow, there were many people showing up yesterday, and Scott said that normally there were more people. So... I think to myself. If people could wake up to work out that early, I could do it too. Scott and I plan to work out together agian tomorrow morning. Hopefully, I won't wake up late... ha ha ha.... ^^;